LOKI: BRUTALNO-TOKSYCZNY ZWIĄZEK CHEMICZNY CZ 5

~~ Kolejna część hej hej! Trzymajcie kciuki za poprawki! :P

Dni mijały bardzo szybko a ślub zbliżał się wielkimi krokami. W końcu został tylko jeden dzień. Ja miałam już wybraną suknie, fryzure i makijaż a Loki ogarniał strój dla siebie i te wszystkie rzeczy, które trzeba ogarnąć na ślub i wesele. Wybrał nawet obrączki! Prawie wszystko zostało już ogarnięte, oprócz …

- Rozumiem że będzie orkiestra?- po wielkim pałacu przechadzał się strażnik razem z Lokim, który uważnie go słuchał- czy wystarczy że nagramy wasze wszystkie „upojne” noce i puścimy je na weselu?- słysząc to zielonooki przystaną i popatrzył na niego z pod byka.

-Heh byłoby zabawnie gdyby po ślubie odbył się pogrzeb, nie sądzisz?- spytał go bardzo opanowany gdy strażnik zamilkł. W pewnym momencie w całym pałacu rozbrzmiała głośna muzyka. Ale nie taka Asgardzka jak symfonie i opery tylko taka z Midgardu. A konkretnie to LMFAO.

-Zabawniejsze by było gdyby na moim pogrzebie była taka muzyka. Zamiast spoczywać w pokoju to wstałbym z trumny i zaczął tańczyć- zaczął śmieszkować gdy Loki migiem udał się tam, skąd dochodziły odgłosy muzyki. Gdy wpadł do jednej z sal, zobaczył jak jego przyszła żona wraz z Sif dobrze się bawią, tańcząc w rytm muzyki.

-Everyday i’m shufflin! I jazda!- wywijałam na parkiecie gdy Sif próbowała iść w moje ślady. Głośniki, które znajdowały się w Sali, były ogromne więc chyba każdy, kto był w pałacu, słyszał muzyke. Loki, wraz ze strażnikiem, któremu najwyraźniej rytmy się spodobały, weszli do pomieszczenia.

-Saturnina, co to za jazgot że tak śmiem spytać?- zapytał mnie z uśmiechem gdy przyciszyłam muzyke.

-Ten jazgot to nasza muzyka na wesele że tak śmiem odpowiedzieć- odparłam mu gdy nagle uśmiech całkowicie zniknął mu z twarzy.

-Że co proszę?-

-No co- wzruszyłam ramionami- u nas przy takiej muzyce się tańczy. Znaczy może nie takiej tylko jakieś biesiady czy coś ale jest skocznie. A przy tych piosenkach odbyło się wiele imprez w siedzibie więc …-

-Nie ma mowy. Mamy już zamówioną orkiestre symfoniczną i chór- odparł mi stanowczo gdy uśmiechnęłam się do niego pogodnie.

-Doprawdy?- spytałam, powoli podchodząc do niego. Sif zaś przyglądała się całej akcji, opierając się o głośniki- to niech będzie kompromis- stanęłam z nim twarzą w twarz gdy ten wyglądał jakby faktycznie mnie słuchał- na początku symfonia i jęczący chórek a na weselu moja orkiestra- wskazałam na wielkie dwumetrowe głośniki, które poklepała Sif. Najwyraźniej i jej spodobał się ten pomysł.

-Weź się zgódź! Midgardzka muzyka jest całkiej spoko!- oh Sif, jaki żargon! Loki popatrzył na nią po czym się skrzywił.

-Nie ma takiej opcji- pokręcił głową- przez te huki cały pałac się rozpadnie! Zwłaszcza jak wesele będzie trwało 3 dni!-

-Że ile?- spytałam zaskoczona.

-Ogólnie wesela trwają 7 ale skróciłem do 3- wytłumaczył mi- i nie zmieniaj tematu! Będzie chór i koniec- odparł ze spokojem gdy chwyciłam go za szate po czym szepnęłam z cwanym uśmiechem.

-Zgódź się a dzisiaj wieczór się nie zawiedziesz- podniosłam brew gdy ten delikatnie się uśmiechnął.

-Chomiczku- zaczął po czym złapał mnie za ręce- nie- odparł mi z takim uśmiechem jakby chciał mi powiedzieć coś w stylu „ja tu rządze i koniec” i dodałabym jeszcze „na kolana” ale to pewnie będzie krzyczał wieczorem. Pff, takiego!

-Dobrze- pokiwałam głową po czym wysmyknęłam się z jego uścisku. Loki stał najwyraźniej zadowolony jednak nie wiedział że mam asa w rękawie- skoro nie chcesz mi dać prawa głosu …- zaczęłam po czym powoli ściągałam sobie pierścionek zaręczynowy. Zobaczyłam tą  nutkę strachu w oczach Lokiego- … to w rządzenie będziesz się bawił sam- chwyciłam jego ręke po czym położyłam na niej pierścionek. Zielonooki popatrzył na błyskotkę a potem na mnie myśląc sobie że zwariowałam.

-Rozumiem że przez to że nie będzie twojego łomotania na weselu to rezygnujesz z tronu?- spytał rozbawiony- nie zrobisz tego-

-Tak?- oj challenge accepted- to patrz- chwyciłam za hełm po czym rzuciłam nim przez całe pomieszczenie- ściągnęłabym też szaty ale nic nie mam pod spodem więc zabieram je ze sobą. Jak się przebiore to ci je oddam- po czym wyszczerzyłam się i udałam do wyjścia – na razie- pomachałam mu na dowidzenia po czym wyszłam. Ten stał tak przez moment nie ogarniając co się dzieje.

-Heheh ona żartuje, zaraz tu wróci- odparł, udając pewnego siebie, ale prawie natychmiast wyruszył za mną, biorąc przy okazji mój hełm z powrotem. Gdy wyszedł z pałacu, byłam już na moście- No bez przesady … o głupią muzyke?- westchnął po czym pobiegł za mną. Dopadł mnie gdy byłam w połowie drogi. W sumie nie on tylko jego klon, który pojawił się przede mną znienacka przez co prawie dostałam zawału.

-A dokąd to, Kochanie?-

-Matulu- zatrzymałam się po czym odwróciłam do tyłu. Ujrzałam jak pospiesznym krokiem zbliżała się do mnie wersja oryginalna- jak najdalej stąd skoro nie chcesz iść na kompromis- odparłam po czym przeszłam przez klona, idąc żwawo przed siebie.

-Ale z Ciebie uparciuch- i znowu nawiedził mnie kolejny klon- wiesz jak to będzie wyglądać?-

-Zajebiście! Wiesz jak można przy tym potańczyć?- próbowałam go namówić gdy ten tylko wywrócił oczami. Machnęłam reką po czym znów przeszłam przez klona. Heimdall i dwaj strażnicy, przez to że byliśmy niedaleko od nich, przyglądali się całej akcji z wielkim zaciekawieniem.

-No Saturnina, no!- usłyszałam za sobą krzyk po czym odwróciłam się znów rozbawiona.

-Słucham!-

-Daj sobie spokój! Mieliśmy umowe!- wiecie jak to komicznie wyglądało? Loki który za mną idzie i błaga żebym zmieniła zdanie co do muzyki i uciekania z Asgardu. Parsknęłam śmiechem- ty mnie wkręcasz?!-

-Nie! Na serio stąd wybywam, jeśli nie zmienisz zdania!-

-Ty nigdzie nie idziesz a ja nie zmienie zdania!- ah to przekrzykiwanie się na moście …

-W takim razie wal się!-

-Osz ty- i wtedy Loki ruszył w moją strone. Krzyknęłam po czym zaczęłam biedź do Heimdalla.

-Heimdall! Otwórz Bifrost!!-

-Nawet nie próbuj!- krzyknął za mną Loki po czym chwycił mnie za peleryne i przyciągnął mnie do siebie- co to za fochy, co?- mruknął gdy delikatnie się uśmiechnęłam. Tak szybko biegliśmy że prawie dotarliśmy do samego Bifrostu. I znów mieliśmy widownie z tym że ci nie mieli pojęcia co się dzieje.

-A co, myślisz że będzie tylko po Twojemu?- podniosłam cwano brew- albo idziesz na kompromis albo pożegnasz się z tronem i ze mną- wytłumaczyłam mu powoli gdy ten wpatrywał się w moje oczodoły. Chyba nie spodziewał się takiego obrotu akcji. W pewnej chwili było widać jak zaczął się zastanawiać ponieważ jego usta prawie zniknęły a prace jego mózgu pewnie słyszeli aż w pałacu. Chwycił mi ręke po czym położył na niej pierścionek.

-Tylko żeby pałac nie runął- odparł, mierząc mnie wzrokiem, gdy zamknęłam dłoń z pierścionkiem- i tylko przez jeden dzień!- pogroził mi palcem, gdy włożyłam pierścionek na ten serdeczny.

-No dobra dobra, bo się Ciebie wystraszę- uśmiechnęłam się po czym uwiesiłam mu się na szyj- ty mój „grozicielu”- zawarczałam po czym pocałowałam go namiętnie. Ten zaś zwinnym ruchem założył mi na głowe hełm.

-Następnym razem go nie zgub- odparł gdy uśmiechnęłam się do niego pogodnie po czym poszłam do Heimdalla- Ej ej! A ty gdzie idziesz!- krzyknął za mną, wystraszony po czym wszedł do tej złotej kopuły.

-Spokojnie, chce tylko pogadać- uspokoiłam go gdy ten tylko kiwnął głową po czym stanął koło jednego ze strażników, który od czasu do czasu śmiał się pod nosem.

- Co?- spytał go Loki gdy ten spojrzał na niego.

-Pantofel- wymruczał gdy zielonooki nic nie odpowiedział tylko ze spokojem chwycił gałąź roślinki, która koło nich rosła, po czym puścił ją tak że strażnik dostał nią w twarz.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-Heimdaaall … otwórz te przeklęte wrota na miłość Odyna …- na fotelu siedział zmęczony już Thor, podnosząc od niechcenia Mijolnir, gdy wzywał Heimdalla.

-Bannuś bo Thor nam wysiada- zauważyła moja siostra, która rozwaliła się na biurku Bruce’a. Ten zaś chodził od sprzętu do sprzętu, szukając w nich czegoś.

-To jest nasza jedyna droga do Asgardu więc niech próbuje-

-Trzymaj Stary- do Thora podszedł Logan, który wręczył mu kubek gorącej kawy- to cię powinno postawić na nogi- poklepał go po ramieniu, gdy ten z wielkim wysiłkiem odłożył młot po czym chwycił za kubek i wziął dużego łyka.

-Skoro Heimdall nam nie otwiera, a nie można się tam inaczej dostać niż dzięki Tesseraktowi, to w sumie stoimy i będziemy tak stali w miejscu- stwierdziła po chwili po czym usiadła na biurku- więc po co to wszystko? Skoro Loki pewnie pilnuje tego kolesia to po cholere Thor się tak wysila?-

-Bo jestem pewien że znajdzie chwile i mnie wpuści- wysapał Thor po czym dopił kawe- dobra, wracam do  …- nie dokończył ponieważ nagle jego ślepia zaświeciły się na pomarańczowo. Velvet aż zeszła z biurka, widząc co się dzieje.

-Thorze? Wszystko ok?- spytała go, gdy ten stał jak zahipnotyzowany, wpatrując się przed siebie- Bogu Piorunów?- ale ten ani drgnął. Logan wymienił zakłopotane spojrzenie z Bruce’m po czym czekali na dalszy rozwój akcji.

-Nieee!- krzyknął nagle po czym jego oczy zrobiły się znów normalne. Patrzył na reszte wystraszony nie wiedząc jak zacząć zdanie- odbiło mu …-

-Co on zrobił?! Czy Saturnina jest cała?!- spytał szybko Szponiasty nie wiedząc czego się spodziewać, zwłaszcza że Thor nie wyglądał najlepiej.

-Ona wychodzi za Lokiego … jutro- wyszeptał, gdy w pomieszczeniu zapadła głucha cisza. Bruce, wcześniej pogrążony w krążeniu dookoła komputerów, teraz stanął jak wryty i wpatrywał się w blondyna z niedowierzaniem.

-Że co kurwa?!- chyba wiadomo kto to powiedział …

Tymczasem …

- Pyszne ale jeszcze troche soli bym dodał-

-Dobrze Panie- Loki próbował potraw na jutrzejsze wesele. Wykwintny smakosz się znalazł.

-A to wino?- podszedł do niego kolejny sługa gdy zielonooki chwycił za kielich i wziął łyk.

-Mm pyszne- kiwnął głową po czym szedł dalej.

-A cóż to, Saturnina wzięła sobie wolne?-podszedł do niego jeden ze swoich strażników gdy przyszły władca próbował zachować spokój.

-Kazała mi samemu wybrać. Dla niej wystarczy że będzie alkohol i dużo mięsa- odparł po czym chciał iść dalej jednak strażnik mu w tym przeszkodził- czego ty ode mnie chcesz?-

-Od kilku dni jesteś jakiś dziwny i do tego zmieniłeś plan co do sam wiesz czego- szepnął gdy Loki zmroził go wzrokiem.

-To ja decyduje więc nic ci do tego- warknął gdy strażnik cwano się uśmiechnął.

-Zakochałeś się w niej- rzucił gdy Lokiemu aż rozszerzyły się źrenice. Szybko jednak obrócił wszystko w żart.

-Heh ciekawe że im stajesz się zabawniejszy tym bardziej jednak mam ochote zrobić ten pogrzeb po weselu-

-Mhm czyli pewnie nie ruszy cię to, o Panie, że od jakiejś godziny, gdy ty próbujesz różne specjały na wesele, twoja narzeczona przechadza się po Asgardzie z Fandralem- na te słowa uśmiech Lokiego na chwile zniknął z jego twarzy. 

(jakby ktoś nie pamiętał jak wygląda Fandral :P )

Pospiesznie wyszedł na taras po czym zaczął się za mną rozglądać. Akurat stałam z blondynem centralnie pod pałacem i śmieszkowałam sobie z nim o różnych sprawach.

-Co on ma jeszcze takiego czego na przykład ja nie mam?- uśmiechnął się do mnie pogodnie.

-Hmm ciemnych włosów? Raczej wole brunetów- stwierdziłam.

-Zawsze mogę się przefarbować- puścił mi oczko gdy parsknęłam śmiechem- ale na serio, uważaj na niego-

-Wiem, wiem. Już chyba każdy mnie ostrzegł przed nim ale spokojnie- założyłam ręke na ręke- dam rade- na moją odpowiedź Fa … jak mu to było? Fandral! Musze to sobie jakoś skojarzyć z czymś … w każdym bądź razie Fandral ciepło się uśmiechnął po czym jednak jego uśmiech stwierdził że spełznie mu z twarzy- oho, idą kłopoty- mruknął gdy odwróciłam się w strone, w którą były skierowane jego oczy. Zauważyłam Lokiego, który pospiesznie szedł w nasza strone.

-Witam- przywitał się z nami spokojnie po czym niespodziewanie przyciągnął mnie do siebie i namiętnie pocałował. O mało mi hełm nie spadł z głowy ale na szczęście chwyciłam go w ostatniej chwili. Fandral gapił się na nas jak na debili. Nie dziwie mu się, sama bym tak zrobiła- to o czym tam rozmawiacie?- spytał jak gdyby nigdy nic gdy próbowałam ogarnąć co  się stało.

-Właśnie rozmawiałem z twoją narzeczoną o tym jakiego ma wspaniałego przyszłego męża- uśmiechnął się pogodnie gdy z całej siły próbowałam stłumić śmiech. Loki odmienił mu promiennym uśmiechem po czym zwrócił się do mnie.

-Czy mogłabyś udać się ze mną do pałacu i pomogła w wyborze potraw?-

-Po co? Przecież ci mówiłam że ma być dużo mięcha i alkoholu- wzruszyłam ramionami gdy Loki zmierzył mnie wzrokiem. Teraz to Fandral próbował stłumić śmiech.

-Czy to takie dziwne że chce przygotowywać wesele wraz ze swoją przyszłą żoną?- a ten to ma ostatnio manie podkreślania tego, że zostanę jego żoną.

-Wcześniej ci było wszystko jedno- podniosłam brew gdy zauważyłam że zaczyna się zastanawiać jak mnie zachęcić do pójścia z nim do pałacu.

-Kucharze się uparli że muszą znać zdanie nas obojga więc jak ze mną nie pójdziesz to jutro wszyscy będą jeść sałate i popijać wodą morską- odparł jakże poetycko gdy szybko się wzdrygnęłam.

-A więc chyżo pędzę do gotowalni!- podniosłam palec po czym pognałam do pałacu niczym Batman, za którym powiewa pelerynka. Loki uśmiechnął się lecz spojrzawszy znów na Fandrala, spochmurniał.

-Ale pognała- zaśmiał się blondyn gdy zielonooki postanowił zamienić z nim dwa słowa.

-Trzymaj się od niej z daleka, jasne?- powiedział łagodnym tonem.

-A czemuż to?- prychnął lecz od razu tego pożałował gdyż Loki przystawił mu swoją dzide do gardła.

-Bo pożałujesz. Ona będzię MOJĄ żoną a ty jak tylko spróbujesz się koło niej zakręcić to zakończysz swój żywot w trybie natychmiastowym- na te słowa Fandrala zatkało. Loki może i był tym złym ale nigdy nie przemawiał do nikogo z nich takim tonem i z taką agresją. Gdy tylko zielonooki postanowił ruszyć za mną do pałacu, blondyn, dalej zdezorientowany, odprowadzał go wzrokiem.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Był już wieczór, gdy młody Półbóg postanowił przez chwile samotnie pobyć na tarasie i podumać. Gdy stał tak, bijąc się z myślami, za nim pojawił się jeden ze strażników.

-I jak nastrój przed jutrem?- spytał go po chwili gdy ten prawie podskoczył ze strachu. Był tak zamyślony że nawet go nie usłyszał a od zawsze było wiadome że trudno go było podejść.

-Dobry- kiwnął głowa, udając że jest wszystko w porządku, gdy jednak mężczyzna mu nie uwierzył.

-Jasne- prychnął gdy Loki nawet nie zechciał na niego popatrzeć. Stał dalej i wpatrywał się to przed siebie to na murek, o który był oparty- ta dziewczyna zawróciła ci w głowie tak, że nawet się nie zorientowałeś-

-A ty znowu z tym? Daj sobie spokój- mruknął.

-To odwróć się, popatrz mi w oczy i powiedz że jest dla Ciebie niczym i wcielamy w życie Twój plan!- prawie że krzyknął gdy Loki nawet nie drgnął- no słucham!-

-Przestań!- obrócił się gwałtownie- to że zmieniłem plan to nic nie znaczy!-

-Tak? Dobrze- odparł po czym usiadł na jednym z krzeseł, które stały na tarasie- wszystko zaczęło się od tego że zobaczyłeś ją w tej sukni- na te słowa zielonooki założył reke na ręke, nie wiedząc do czego zmierza- kiedy wyszedłeś od niej, byłeś jakiś dziwny. Inny. To się wtedy zaczęło. Nie będę wspominał o cowieczornych „igraszkach” bo o tym to już chyba cały Asgard wie- Loki zaśmiał się kiwając głową.

-O co ci chodzi, co?- spytał go ze spokojem ale strażnik podniósł tylko ręke na znak że jeszcze nie skończył mówić.

-Później był wybór torta na wesele- spojrzał na niego z pod byka gdy Loki nie wytrzymał i musiał sobie zasłonić dłonią usta, ponieważ wybuchnął śmiechem- no tak tak, bardzo zabawne. Zwłaszcza że musieliśmy to wszystko po was sprzątać-

-To była niewinna walka- odparł spokojnie zielonooki wracając wspomnieniami do tego dnia. Wtedy to dopiero się działo! Wybieraliśmy tort na wesele, próbując różnych smaków. Torty były ustawione na wielki stołach i … a w sumie zaraz wam to przedstawie.

-Ej, Tygrysku!- krzyknął do mnie Loki, gdy byłam na drugim końcu stołu- próbowałaś tego tutaj? Jak dla mnie wyborny-

-Jeszcze nie! Ja zaczełam od tyłu!-

-Od tyłu? Pff a sama mówiłaś że to nie po Bożemu- odparł mi jak gdyby nigdy nic, maczając swój palec w lukrze i próbując go- mm ten też całkiem niezły-

-Bardzo śmieszne-

-Co? Że jest całkiem niezły?- odparł mi gdy popatrzyłam na niego w taki sposób że na jego twarzy od razu pojawił się uśmiech- daj mi spróbować tego, co ci smakuje- na wykonanie tej prośby nie musiał długo czekać. Chwyciłam kawałek tortu po czym cisnęłam mu nią w twarz. Ten przez chwile stał nieruchomo, jakby ogarniał co się właściwie stało, międzyczasie gdy ja prawie turlałam się ze śmiechu- mhm czyli tak chcesz pogrywać?- spytał po czym zlizał sobie kawałek tortu, który trafił na jego ręke. Podwinął rękawki po czym chwycił za swój kawałek tortu i cisnął nim we mnie. Rozpętała się prawdziwa wojna na torty a gdy mnie dogonił w szaleńczej gonitwie naokoło stołów, chwycił moją głowe po czym cisnął ją w jeden z tortów. Skończyło się na tym że … ee no nikogo nie było w pomieszczeniu … a że Loki jeszcze pozamykał drzwi …

-To było ochydne- dodał strażnik, patrząc na Lokiego, który z trudem próbował powstrzymać śmiech- wy się zabawialiście w tych tortach a my musieliśmy to sprzątać … i weź tu odróżnij lukier od …!- zielonooki nie wytrzymał i wybuchnął śmiechem. Strażnik wcale nie był tym faktem zachwycony i kiwał tylko głową- jesteście nienormalni-

-Daj spokój, tylko się dobrze bawimy- wzruszył ramionami Loki, gdy zdołał opanować swój śmiech.

-Mhm mhm- mruczał pod nosem strażnik- to inaczej. Fandral od kilku dni wlecze się za Saturniną, gdy ty załatwiasz swoje sprawy- na te słowa Lokiemu prawie od razu spełzł uśmiech z twarzy.

-Nic przecież nie robią. Tylko rozmawiają-

-A skąd wiesz? Śledzisz ich?- spytał go gdy Półbogowi jakoś średnio chciało się kontynuować ten temat.

-A tu się przede mną ukrywasz!- dyskusja została przerwana przez moje wtargnięcie na taras. Widziałam jak Loki odetchnął z ulgą- i siema- machnęłam do strażnika, który bacznie nas zaczął obserwować- podobno mamy iść do jakiejś sauny-

-O tak, tak- wtrącił się strażnik wstając z ławki, na co Loki zmierzył go wzrokiem- każda para asgardczyków idzie do sauny dzień przed ślubem dla „oczyszczenia”. Bo w sumie robienie tego, co wy robicie po pięć razy dziennie zawsze i wszędzie, przed ślubem jest karalne ale to już mniejsza z tym- machnął ręką na co podniosłam brew- więc tam wchodzą ludzie czyści a  wy … no cóż. Stanowicie wyjątek od reguły-

-My przynajmniej mamy się z czego oczyszczać no i, co najważniejsze, z kim oczyszczać. A ty?- uśmiechnęłam się  cwano. Widziałam jak Loki z wielkim wyszczerzem popatrzył na strażnika- to ide się ogarnąć- odparłam po czym klepnęłam Lokiego w ramie- nie spóźnij się-mrugnęłam po czym weszłam do pałacu. Loki jeszcze przez chwile wpatrywał się w moją oddalającą postać.

-Nie żeby co ale chyba stworzyłeś potwora- odparł po chwili gdy zielonooki zmierzył go wzrokiem- no co? Zaczyna wdawać się w Ciebie! A Tobie coraz bardziej się to podoba- Loki nic nie odpowiedział tylko wpatrywał się z uśmiechem w miejsce, w którym zniknęłam mu z oczu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-No nareszcie- krzyknęłam uroczyście gdy zobaczyłam jak Loki otwiera drzwi do sauny- ile można na Ciebie czekać? Zaraz się tu rozpuszcze!- jęknęłam gdy zielonooki usiadł na ławeczce koło mnie. Byliśmy odziani tylko w ręczniki.

-Wybacz, strażnik mnie zatrzymał- odparł po czym przeczesał sobie ręką włosy.

-O czym tak ochoczo rozmawialiście?- podniosłam brew, rozkładając się na ławeczce gdy Loki zaczął mnie bacznie obserwować.

-A takie tam- wzruszył ramionami- sprawy związane z weselem-

-I z Fandralem?- na te słowa zobaczyłam jak się wzdrygnął. Cicho się zaśmiałam.

-Widziałem że ostatnio macie się ku sobie- spojrzał w moją strone gdy próbowałam udawać wielce poważną osobe.

-A no tak, fajny jest. Ale ci to raczej nie powinno przeszkadzać, skoro jesteśmy tylko wspólnikami. Co nie?- popatrzyłam na niego gdy ten otworzył usta by coś powiedzieć ale się zatrzymał.

-Oczywiście ale … ale co by powiedzieli asgardczycy? Tu niby wielka miłość a po kilku dniach przyszła królowa Asgardu znalazła sobie kochanka?- popatrzył na mnie z takim wyrazem twarzy że aż usiadłam na ławce. On chyba na serio pomyślał że mam jakiś romans z Fandralem. Jakoś nie chciałam go dalej męczyć więc pospiesznie usiadłam na nim w rozkroku i zaczęłam się bawić jego włosami.

-Jesteś zazdrosny- to nie było ani pytanie ani jakaś dedukcja. To było stwierdzenie.

-Ja? Zazdrosny?- prychnął gdy spojrzałam na niego z błagalną miną- no może i nie chce żeby mi jakiś pacan sprzątnął przyszłą żone i królową z przed nosa. To chyba normalne, nie?- na jego słowa tylko kiwałam głową. Gdy spostrzegł się że w sumie się z niego nabijam, chwycił mnie za pośladki i wbił w nie paznokcie.

-Ał! No co ty robisz?!-

-Raczej co ty robisz- skarcił mnie wzrokiem- prowokujesz mnie żeby później dostać kare, co?-  podniósł cwano brew gdy chwyciłam zębami jego dolną wargę- czyli tak- wymruczał gdy się zaśmiałam. Byliśmy tak blisko siebie że aż nie wypadało nie wpatrywać się nazwajem w oczy. A jego oczy były na prawde magiczne. Po chwili obudziliśmy się z transu i przeszliśmy „do rzeczy”. Ławka była troche niewygodna ale co, my nie damy rade?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

To niemożliwe. To nie może się dziać na prawde. Dopiero stałam przy tarasie i rozmyślałam nad tym czy zostać żoną Lokiego i królową Asgardu a tu … to wszystko już się dzieje. Pałac wyglądał oszałamiająco. Ludzie zebrali się przed nim, ubrani odświętnie, z nieba spadały confetti a cały Asgard wiwatował, gdy udawaliśmy się do świątyni. Do ostatniej minuty nie wierzyłam w to co się własnie dzieje. Szłam korytarzem, ubrana w białą suknie ślubną, wyposażona w hełm i berło a koło mnie szedł Loki, ubrany w swoje rogi i szate wielkiego Bad boya, który trzymał moją reke jakbyśmy tańczyli poloneza. Stanęliśmy przed ołtarzem a koło nas stanęli nasi świadkowie: Fandral i Sif. Nie żeby co ale Loki od czasu do czasu dokładnie przypatrywał się Fandralowi, jakby wyczekiwał że zrobi jakiś fałszywy ruch i będzie go mógł udusić. W kapliczce byliśmy my plus strażnicy, którzy pilnowali wejścia, i kilkoro gości (kaplica była za mała na wszystkich asgardczyków).

-A więc Thora nie będzie na uroczystości?- spytał Odyn, który stanął na samym szczycie schodów kaplicy. Loki wzruszył ramionami gdy ja tylko się uśmiechnęłam. Odyn ładnie mi wytłumaczył jak to jest z tym ślubem i że musze wyrecytować jakąś przysięge. Na te słowa wybałuszyłam oczy. Jaką przysięge?!

-Yy u nas jest jakoś inaczej. Jest ksiądz i te sprawy. No i nie znam Asgardzkiej przysięgi małżeńskich. Ledwo pamiętam te co obowiązują na ziemi- broniłam się lecz Odyn od razu mnie uspokoił.

-Spokojnie, wypisałem ci wszystko- odparł po czym dał mi kartke. Loki tylko zmierzył go wzrokiem- A więc, zaczynajmy!-

-Jest u nas taka tradycja że wymieniamy się mieczami ale niestety ich nie mamy więc muszą nam wystarczyć obrączki- zaczął Loki po czym odchrząknął, delikatnie chwycił moją ręke po czym zaczął recytować:

“Biorąc na świadków Bogów oraz zgromadzonych tu Gości - przysięgam Ci na swój Honor:

Być wiernym Tobie i naszym przyrzeczeniom.
Odważnie i z podniesioną głową iść przez życie u Twego boku.
Nie niweczyć kłamstwem Twego zaufania.
Pracowicie dążyć do naszego wspólnego szczęścia.
Wytrwale walczyć o nasze wspólne dobro.
Być zdyscyplinowanym i skoncentrowanym dla osiągnięcia wspólnych celów.
Samodzielnie dokładać wszelkich starań, abyś była szczęśliwa.
Być gościnnym wobec naszych przyjaciół.

Razem z tym pierścieniem przyjmij moją przysięgę. Wraz z nią daję Ci moje serce, oparcie i nadzieję.”

*link do bloga, z którego wzięłam cytat*

Po tych słowach włożył mi pierścień na palec serdeczny, cały czas wpatrując mi się w oczy. Zabrakło mi tchu w piersiach tak że przez chwile przestałam oddychać. W końcu odważyłam się spojrzeć na pierścień. Może nie był typowym ślubnym pierścieniem ale i tak był cudny. 

Popatrzyłam na Lokiego i ledwo zdawałam sobie sprawe z tego co się dzieje. Chyba zaczęło to wszystko teraz do mnie docierać.

-Twoja kolej, Saturnino- wskazał na mnie Odyn gdy przełknęłam śline i spojrzałam na kartke. W sumie było napisane to samo tylko musiałam pozmieniać tak, aby odnosiło się do mężczyzny- poczekaj, potrzymam ci- Odyn chwycił za kartke gdy Loki wywrócił oczami. Jakoś mu się nie podobała ta ingerencja tatusia. Odchrząknęłam po czym zaczęłam czytać.

- (…) … Samodzielnie dokładać wszelkich starań abyś była khy khy był szcześliwy- usłyszawszy to zielonooki uśmiechnął się a ja wytrwale ciągnęłam dalej. Przysięge a nie co innego!- Być gościnna wobec naszych przyjaciół chociaż pewnie ich nie masz …- nie mogłam się powstrzymać i musiałam mu dogryźć na co świadkowie parsknęli śmiechem a Loki zmrużył oczy- no i razem z tym pierścieniem przyjmij moją przysięge- chwyciłam za pierścień i zaczełam go wkładać na palec Lokiego.

-SATURNINA!- rozległo się w kaplicy gdy obróciłam się w strone dochodzącego krzyku. Do pomieszczenia wpadli zdyszani Logan, Kapitan, Iron Man, Cyklop, Hulk no i rzecz jasna Thor. Loki wytrzeszczył oczy, przeklinając w głowie że jego brat pewnie znowu mu wszystko popsuje a reszta zrobiła im miejsce, gdy przepychali się do przodu.

-Jak wyście tu …- zaczął Loki ale Logan wcale nie miał ochoty z nim rozmawiać.

-Ty się nie odzywaj bo jak zaraz do Ciebie podejde to ręka, noga, mózg na ścianie!- zawarczał gdy zielonooki najwyraźniej się wystraszył, ponieważ chwycił za swoją dzide, gotowy w każdej chwili zaatakować.

-Heimdall nas wpuścił ale nie o tym mowa- przerwał mu Thor, unosząc swój młot- Saturnina złaź do nas, zabieramy Cię stąd-

-Że co?- parsknęłam śmiechem.

-Wow wesele? Aż tak ci się spieszy do pieluch?- spytał zdziwiony Stark- wiesz jakie te dzieci będą brzydkie, jeśli przejmą urode po ojcu?-

-Nigdzie nie ide- weszłam mu w zdanie, zanim by się rozpędził i zaczął jeszcze bardziej jechać po Lokim. A to nie skończyłoby się dobrze.

-Wracaj z nami, nie wygłupiaj się! Twoja siostra za Tobą tęskni!- dodała Fran jednak w ogóle nie chciałam zwracać na nich uwagi. Popatrzyłam na Lokiego z uśmiechem po czym dodałam.

-Wraz z nią …-

-Co … co ty robisz?!- krzyknął Logan, widząc że dalej recytuje przysięge.

- … daje ci moje serce …-

-Saturnina … !-

- … oparcie …-

-SATURNINA NIE!-

-  … i nadzieje- dokończyłam po czym włożyłam Lokiemu pierścień na palec.

TO BE CONTINUED ...