ROZDZIAŁ 41

~ Hellou pipolee!! Z nutką Gwiezdnych Wojen witam was przy kolejnym końcu weekandu (Sylwio zamilcz).
~ Próbuje jakoś ogarnąć chaos na tym moim blogu i mam nadzieje że jakoś mi się to uda :P
~ A wy na jaki film Marvela najbardziej czekacie? :D

-Naszego mutanta?- spytał zdziwiony Steve- dla kogo i po co?-

-Myślałem że Kapitan zapyta kogo mamy na myśli- odparł mu gostek. Na jego głowie spoczywał piękny żołnierski kapelutek a kawałek koszuli, którą było widać, była tego samego kolorku co czapencja. Wojskowy. Tego nam tu jeszcze brakowało.

-To nie istotne dopóki nie dowiem się w jakim celu mam wam oddać jednego ze swoich-  tak rzecze nasz Kapitan, ugnij głowe i nie fikaj! Saturn poeta.

-To zarządzenie waszego szefa-

-Profesora Xaviera?- spytał Logan.

-Kogo?- spytał zdziwiony żołnierz. Jakich ludzi oni tam przyjmują – nie, nie. To jest niejaki Alan Abbrott-

-Nie znam gnoja- mruknął Rosomak gdy Kapitan machnął ręką by go uciszyć.

-Co się stało z profesorem?- spytał go Tarcza gdy pytany wzruszył rękami.

-Odszedł? Zginął?- wtrącił się Cyklop-jakiś pogrzeb?-

-Nic nie wiem- po tych słowach zauważyłam że ci, którzy znali Profesora, byli, jakby to ująć … ciutke wkurzeni- nowy szef przyjdzie was odwiedzić w tym tygodniu więc jego się zapytacie-

-A o kogo wam chodzi?- spytał w końcu, widząc że gościu, z którym gada, nie ma bladego pojęcia o niczym.

-Niejaka …- spuścił na chwile głowe, grzebiąc w jakichś papierach. Niejaka? Kobieta? Jezu … ja?- Ksenia Kardona- no tak Saturn, nie jesteś pępkiem świata. Na te słowa odetchnęłam z ulgą i zbulwersowałam się jednocześnie. Tak, da się tak zrobić naraz.

-Na co wam ona?- spytał podejrzliwie Ameryka.

-Ma moce, które bardziej przydadzą się u nas w armii niż u was-

-Na co wam się ma przydać?- nieustępliwy kapitan to dobry kapitan.

-Pytania zostawcie szefowi-

-Ale ja jestem szefem- Tarcza ma racje.

-Nie takim szefem. Żegnam.- odparł po czym się wyłączył. W tej chwili czmychnęłam z pomieszczenia, zmieszana całą tą sytuacją.

-Niewychowani ci żołnierze- mruknął pod nosem Logan.

-W dodatku ale ci dopiekł- wtrącił się Blaze- ja bym mu z chęcią pochłonął dusze-

-Co niby Ksenia ma takiego że chcą akurat ją?- podniósł brew Cyklop gdy Kapitan zaczął rozmyślać.

-A co z tymi cieciami, Kapitanie?- wtrącił się Banner.

- Skoro ma przyjść ten cały „szef wszystkich szefów” to albo trzeba ich ładnie schować albo wdrążyć mój plan w życie- no na pewno.

-Bez głosu Saturniny i Logana?- spytał Blaze gdy Rosomak wywrócił oczami.

-Reszta przecież też ma głos- bronił się wyżej nominowany- nie możemy ich pominąć-

-Zróbmy próbe- zaproponował Kapitan- jeśli zachowają się dobrze to resocjalizacja pójdzie w ruch-

-Olać resocjalizacje! Ksenie chcą nam odebrać!- oburzyła się Lana gdy Steve intensywnie myślał nad tym wszystkim. Jak się wali to wszystko naraz.

-Dobra, spokojnie- podniósł ręce- przyjmiemy tego Alana i wypytamy o wszystko. Oby on był bardziej rozgadany- pokiwał głową- tylko na razie nic nie mówcie …-

-Gdzie mnie chcą zabrać?!- do Sali wpadła przerażona ruda. Heheh zgadnijcie skąd się dowiedziała …

-… Ksenii- dokończył zdanie Rogers po czym westchnął, przeczesując wszystkich obecnych wzrokiem- Saturnina … kiedy ty się nauczysz trzymać język za zębami …- kapitan, jako że był najlepszym szefem pod słońcem jakiego widziałam, wytłumaczył Ksenii co i jak i kazał na razie tego nie rozgłaszać, a zwłaszcza Thorowi. Wiedział że  Bóg Wszechświata mógłby się mu postawić, przez co, gdy nowy szef szefów przyszedłby w „odwiedziny”, byłby dym. Zebranie zakończyło się w trochu nerwowej atmosferze. Ani razu późnej nie wspomniał o tej resocjalizacji tych debili. I dobrze. Ksenia ważniejsza.

-Bruce, co o tym myślisz?- spytał kapitan po chwili dumania. Stał oparty o swoje biurko i patrzył w jeden punkt. Banner zaś krzątał się po pomieszczeniu i od czasu do czasu rzucał okiem na więźniów pilnowanych dalej przez Buckyego i Fran. Czy oni kiedykolwiek śpią?

-Steve- westchnął głęboko z taką miną że każdy zauważyłby że zadane mu pytanie było trudne- jeśli mamy wyjść dobrze przed nowym szefem to nie możesz słuchać się Saturniny, a tym bardziej czekać na to żeby łaskawie zmieniła zdanie. Czasem trzeba podjąć decyzje, którą nie wszyscy pochwalą. Ale raczej o tym już wiesz- doskonale pamiętał wybryki Steve’a których nikt nie pochwalał. Ale zawsze wychodziło mu to na dobre. Przystanął chwile, widząc jak więźniowie zasneli wtuleni w siebie- czytałem troche o nich- wskazał na nich głową- w Diggerze  nie wiem czy jest coś dobrego ale w Velvet na pewno. Zabijała z zemsty, nie dlatego że jej się to podobało. Jeśli uda nam się wzbudzić w niej jakiekolwiek uczucia to Harkness pójdzie za nią-

-Miłość jakoś okazuje- zauważył kapitan.

-Nie sądze- wtrącił się Bucky podchodząc do nich- może i tak to wygląda, ale nieźle nim manipuluje. Robi to z głową przez co Digger zrobiłby dla niej wszystko. To na nią trzeba uważać- popatrzył na ich niedowierzające miny więc szybko dodał- uwierzcie mi bo pilnuje ich cały czas i widze jak się zachowują. Trzeba być ostrożnym-

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~  

-Fran … Fran!-

-Uwaga bo strzelam!- obudziła się wystraszona, celując w przybysza, który ją wołał.

-Przyniosłem ci tylko kawe- brunet podniósł obie ręce z czarną cieczą w kubku do góry, jako znak że się poddaje. Ciut się wystraszył ale ,gdy dziewczyna się roześmiała, spuścił je.

-Debil- szepnęła biorąc kawe z uśmiechem. Brunet odmienił jej tym samym po czym usiadł przy niej na podłodze. Była piąta rano. Siedzieli oparci o kraty i pilnowali dzielnie więźniów. Dzisiaj w nocy mogli chwile sobie pospać, ponieważ kapitan i Banner długo dumali nad sytuacją, obserwując przetrzymywanych.

-To już ci kawy więcej nie przyniose- westchnął, opierając głowe o metalowe pręty, gdy dziewczyna obróciła się w jego strone.

-Pewnie zatruta- zaśmiała się przypatrując się poczynaniom bruneta.

-Miałem nadzieje że się nie zorientujesz-powiedział poważnym tonem odwracając głowe w jej strone gdy dziewczyna przez chwile zatrzymała się w miejscu, ponieważ brała akurat łyk kawy. Zimowy Żołnierz, widząc jej mine, buchnął śmiechem.

-Kretynie! Wystraszyłeś mnie!- klepnęła go tak że wylała mu się gorąca kawa na … krocze- Jezu przepraszam!- aż wstała i, widząc że biedny cierpiał, chociaż powstrzymywał się od krzyku, wzięła szmatke po czym zaczeła go wycierać.

-Nie no może ja tam sobie wytre- zaczął się śmiać, widząc że Fran odważnie wycierała mu plame na kroczu. Dziewczyna migiem puściła szmatke, zdając sobie sprawe z tego co robi, gdy Buck prawie popłakał się ze śmiechu. Troche pół na pół bo i ze śmiechu i z bólu- nie mogę z tobą- nie mógł przestać się śmiać, wycierając się teraz bez jej pomocy. Fran speszona próbowała udawać niewzruszoną- chyba ze wstydu podpaliły ci się włosy- zauważył gdy włosy dziewczyny prawie że płoneły, taki nabrały kolor- no weź, nic się nie stało- próbował ją przekonać- było śmiesznie- wzruszył ramionami.

-Maszt ci się podniósł mądralo- mruknęła gdy brunet zakrył „podnośnik” szmatką.

-Jak taka piękna dziewczyna go wycierała- zaśmiał się patrząc na nią gdy Fran aż pojawiły się wypieki na policzkach. Może i aż tak długo się nie znali ale większość czasu spędzali razem. Zbliżyło ich to bardzo. Tak bardzo że Bucky miał wielką ochote działać, albo przynajmniej zaczął działać. Objął jej policzek w delikatnym uścisku i pogłaskał. Był tak rozgrzany że prawie by się poparzył. Dobrze że dotykał ją mechaniczną ręką. W dodatku jej usta też rozpromieniały krwistą czerwienią, przez co miał ochote poczuć to ciepło. Powoli przybliżał się do niej, myślać tylko o jednym … o skosztowaniu smaku jej ust.

-Ale wy się grajdacie- pomiędzy nimi, ale oczywiście po drugiej stronie krat, pojawił się Digger, stojąc i patrząc na ich poczynania. Migiem wstali.

-Boom coś ty zrobił- zaprotestowała Velvet- chciałam zobaczyć do czego byliby zdolni. Może akurat byłby pornol za darmo-

-Nie śpicie już?- głupie pytanie Fran.

-Jak widzisz- wzruszył ramionami brodacz- Velvet woli nie spać bo nic nie piła przed snem-

-Macie tam wode- zauważył Bucky.

-Alkoholu- sprecyzował- dzisiaj zapomnieliście jej go przynieść-

-Co ma alkohol do spania?- spytała Fran, idąc do małej lodówki po puszke.

-Na trzeźwo ma koszmary- wytłumaczył Digger gdy czerwona podniosła brew.

-No chyba ich nie będziesz rozpijać od samego rana- podrapał się po głowie żołnierz.

-Jeśli chcecie być świadkami Armagedonu, to zapraszam- wskazał na Velvet, która zasneła, zmęczona całonocnymi próbami uwolnienia się od ramion Morfeusza.