ROZDZIAŁ 38

~ Panie i panowie szaleje! Ale nie przyzwyczajajcie się xd Za chwile na pewno mi przejdzie :D
~ I jak według was przebiegł mush up? Czy mash up. Nie,chyba jednak mush up. Jak sie podobają nowi "anty"bohaterowie?
~ Bez zbędnego glendu glendu, zapraszam zapraszam~!

-Boli?- spytał Australijczyk, przykładając mojej siostrze lód do oka.

-Mało razy dostałam w ryja?- zaśmiała się- no może nie chochelką …-

-Nie dziwie się że dostała taki napad wściekłości. Ja też bym się wściekł- ciut dalej stało grono pedagogiczne w którym Bruce wyraził swoją opinie.

-Gdzie jest teraz Saturnina?- spytał Kapitan.

-Nie wiem, gdzieś poszła- wzruszył ramionami Howlett- i raczej ja też się jej nie dziwie- popatrzył w strone „więźniów”- co jej siostra ma na twarzy?-

-To mi wygląda na gwiazde- Noł shit Sherlock. A raczej noł shit Banner.

-Kapitanie!- do pomieszczenia wpadł Cyklop.

-Tak?- odezwał się o jeden kapitan za dużo. Scott zdezorientowany patrzył to na jednego to na drugiego.

-Przymknij się. Taki z ciebie Kapitan jak ze mnie jednorożec- odpyskował mu Logan gdy Digger zirytowany kontynuował okładanie lodem oka Velvet.

-Ale żeby od razu jednorożec- mruknął.

-Nie podarują ci tego- zaśmiała się obolała.

-Widziałem Saturnine. Była jakaś … dziwna- Summers nadal spoglądał na przybyszów i na pluszaka, który był ustawiony na ławce przed celą, pomiędzy metalowymi gwiazdami i ostrymi boomerangami- potrzebuje wyjaśnień- chyba jego mózg tego nie ogarniał.

-Zwołaj wszystkich- odparł po chwili namysłu Kapitan- trzeba ich jakoś uprzedzić-

-A co z Saturniną?- spytał Logan, najwyraźniej martwiący się o mnie.

-Wyślij dziewczyny po nią- odparł mu gdy Howlett kiwnął głowa.

-Moge też po nią iść? Też jestem dziewczyną!- wtrąciła się Velvet.

-To przez ciebie ta cała farsa więc zostajesz tam gdzie jesteś- przybliżył się do krat Ameryka.

-Poczekaj Boomi- odsuneła lód po czym wstała i chwiejnym krokiem podeszła do krat- Kapitanku muszę z nią pogadać. Wypuść mnie, ja ją znajde, obgadamy wszystko i będzie okey!-

-Nie chce nic mówić ale jesteś poszukiwaną morderczynią w całych Stanach- odparł ze spokojem- nie wypuszcze cię-

-A jak przysięgne na paluszek?- podniosła mały palec na co Kapitan cicho się zaśmiał po czym wrócił do swojej zgraj- za grosz poczucia humoru- westchneła po czym wróciła na ławke.

-Nie ruszaj się- przyłożył jej znów lód ukochany pan żul … ekhem Digger.

-Dogadaliby się z Tonym- palnął po chwili Bruce, który najwyrażniej tęsknił za swoim starym przyjacielem. Gdy ci sterczeli w pomieszczeniu i rozmyślali nad tym co maja zrobić z przybyszami, ja poszłam wegetować z sześciopakiem do szafy. Oby mnie nikt nie szukał …

-Saturnina!- no szlag ...nie zdążyłam nawet wypić jednego piwa.

-Gdzie się mogła schować?- usłyszałam Lady Dragon gdy, na jednym oddechu, wyduldałam piwo do końca.

-Zaraz się przekonamy- dodała Eveline po czym ich głos ucichł. Uchyliłam lekko drzwiczki od szafy i spoglądałam w strone drzwi wejściowych. Czyżby coś kombinowały przy zamku? Raczej nie, bo cisza. Powoli otworzyłam drugie piwo gdy nagle przed szafą pojawiły się pani Wayet i pani Barton. Tak z dupy. Zawał na miejscu. I przy okazji …

-Ej! Oblałam się przez was piwem!- … koszulka do prania.

-Wyłaź z tamtąd- blondyna chwyciła moją ręke, próbując mnie podnieść.

-Możecie mi dać spokój?- warknełam jednak, po ich zgodnym „nie”, chwyciły mnie obie za grabie i podciągneły do góry- ale bluzke wypierzecie- mruknełam po czym chwyciłam za piwo.

-To jest ostatnie- oznajmiła Lana biorąc pozostałe- więcej nie pijesz cieciu-

-Przynajmniej wy się zlitujcie- jęknełam, widząc jak postawiły napój bogów daleko ode mnie.

-Mamy kilka pytań- poza ala kryminalni.

-Słucham cię Sherlocku- rozłożyłam się tym razem na kanapie chlipiąc sobie piwko.

-Czemu uderzyłaś własną siostre? I czemu w ogóle nam nie powiedziałaś że masz siostre?!- spytała bez krępacji Lana.

-Ja nie mam siostry- odparłam z zimną krwią, popijając dalej piwko i patrząc przed siebie.

-Mhm czyli uderzyłaś chochlą zupełnie ci obcą osobe?- podniosła brew Eveline.

-Sami wiecie że nie jestem normalna- zaczynają mnie wkurzać.

-Powoli- usiadła koło mnie Lana- wiesz że nam możesz powiedzieć wszystko, nie?- wytłumaczyła mi gdy z drugiej strony usiadła też blondi.

-Wiem- kiwnełam głową- ale nie chce- po czym wstałam, wziełam reszte piw i udałam się do drzwi- gdzie Ksenia?-

-U siebie ale …- nie dokończyła blondi kiedy machnełam ręką i poszłam. W międzyczasie u kłamczuszka …

-Pyszna ta zupka- zachwycała się nią ruda- świetnie gotujesz!-

-Tak na prawde to tutejsi ziemianie ją ugotowali- zaśmiał się blond włosy bóg- ale moja byłaby o wiele lepsza- podkreślił skromnie. Ruda zmarszczyła nosek i zaśmiała się, ucieszona że się nią tak bardzo opiekuje.

-Puk puk to ja- weszłam nie prosząc nawet o zgode- dobrze się bawicie?- widziałam ten zdziwiony wzrok Ksenii. Raczej nie myślała że będe zdolna do czegoś takiego- to fajnie bo to koniec zabawy. Ksenia, dość udawania. Pomogłaś mi już wystarczająco-

-Co? Jakie udawanie?- zmieszał się Thor.

-Zmierz jej gorączke a się przekonasz- wskazałam na rudą gdy ta, chyba zapominając że jest „chora” wypadła z łóżka i pognala w moją strone.

-A tobie co odbiło? Bo Logan się połapał to i mnie karzesz teraz?!- praktycznie słychać ją było na całym piętrze- bo Saturnina oczywiście jest na pierwszym miejscu! Jak się jej coś nie powiedzie to od razu karze za to wszystkich!-

-Ksenia …-

-Nie odzywaj się jak do ciebie mówie tylko słuchaj!- wskazała na mnie zła- to przez ciebie się w to wplątałam, nie pamiętasz już?-

-Tak Ksenia ale …-

-Ale co?! Ale co?!- już jej musiałam zatkać tego rozdartego ryja.

-Wyszłaś z łóżka i to tym bardziej cię zdradziło- popatrzyłam na nia ze znudzoną miną gdy Thor przyglądał się nam, pewnie z myślą że żyje w wariatkowie. Ruda pohamowała nerwy i, gdy chciała się odwrócić do swojego Boga Wszechświata, ten minął nas w drzwiach i wyszedł- jak ci ulży to możesz bić. Mi tak ulżyło- wzruszyłam ramionami po czym duldałam piwo dalej. Na szczęście skończyło się to tylko na dalszym darciu i trzaskaniu drzwiami. Dobra, sfochanych jest już dwójka- genialnie- kiwnełam głową przemieszczając się po korytarzu.

-Halliwell do mnie- musiał mnie zauważyć. Ten Kapitan ma bezszelestny chód.

-Jak Kapitan przesunie cele ze swojego gabinetu- mruknełam zniesmaczona.

-Będziesz i tak i tak musiała z nią porozmawiać- próbował jakoś do mnie dotrzeć- chce ci pomóc. Wiem że to nic fajnego spotkać osobe, na której ci zależy i wiedzieć że przeszła na ciemną strone mocy- rodem z Gwiezdych Wojen. Aż usłyszałam muzyczke puszczaną przy Dartcie Vaderze-ty masz lepiej bo przynajmniej twoja siostra nie chce cię zabić- a no tak. Bakuś jakoś nie był chętny do rozmowy na początku- tylko jej już nie bij- popatrzył na mnie z podniesioną brwią na co westchnełam- spróbuj chociaż- nie rób takich oczu bo Lana za chwile tu wpadnie i mnie posieka za to że się na ciebie patrze.

-Ale będziesz mnie trzymał- wskazałam na niego gdy on się tylko zaśmiał. Przed drzwiami wejściowymi wziełam głęboki wdech po czym weszłam do środka. Tak bardzo nie chciałam znów konfrontacji z tfu siostrą.

-Prawdziwy?- przy celi stała Fran, która bacznie przyglądała się mojej krwi z krwi.

-No jaha! Dotknij jak chcesz- uśmiechneła się brunetka po czym delikatnie chwyciła ręke czerwonej i położyła na swoim oku, tam gdzie miała narysowaną gwiazde. A przynajmniej tak myslałam …

-Ja nie moge … faktycznie prawdziwa!-

-Fran- staneliśmy przy celi.

-O Kapitanie!- odparła uradowana- ona ma prawdziwy tatuaż gwiazdy!- wskazała na jej twarz gdy zbladłam. Czarna gwiazda wytatuowana naokoło oka i na powiece. Czarna jak smoła. Na twarzy. Bolało pewnie jak cholera. Troche mnie zemdliło.

-Niewiarygodne- najwyraźniej nawet Ameryka był tym faktem bardzo zdziwiony- nie bolało?-

-Troche połaskotało- uśmiechneła się siora- prawie straciłam oko ale było warto- zaśmiała się gdy ja tylko pokiwalam głową z dezaprobatą.

-To może się odsune- zrobiła kilka kroków do tyłu czerwona gdy niechętnie podeszlam bliżej do celi. Velvet stała,opierając się o kraty a ten cały Digger siedział na ławeczce i obserwował sytuacje.

-Kim jest ten pajac?- pierwsze słowa które mi przyszły do głowy.

-Tylko nie pajac!- aż wstał.

-Pajac, żul, bezdomny. Mili jesteście- kiwneła głową gdy obgadywany podszedł do krat- ten cały Banner raczej opowiedział ci jego historie-

-Ogółem- taka groźna poza- a ty co o nim powiesz…- aż nabrałam głęboki wdech- … siostrzyczko?-

-A jednak się przyznajesz- chwyciła mnie delikatnie za ramie gdy wyszarpałam się z jej uścisku. Widać że miała nadzieje że tego nie zrobie- poznałam go gdy przenieśli mnie do więzienia- zamknełam oczy na te słowa- dopiero zaczełam! Weź nie przesadzaj!-

-Kontynuuj- opanowałam się w ostatniej chwili.

-No więc poznałam go w więzieniu. Był cele obok. Odgradzał nas wielki mur. Któregoś dnia rozmawialiśmy przez ściane, wkurzył mnie i … zrobiłam dziure w ścianie-

-Nie wkurzyłem cię!- od razu przystąpił do obrony.

-Te twoje teksty na podryw były cieńkie, weź przestań- zaśmiała się- nawet byś na to kwiatka nie poderwał-

-Nie przerywaj jej!- odezwała się nagle Fran, wsłuchana w historie- mów dalej o brutalna- aż się skłoniła.

-W psychiatryku mają mniej porąbanych ludzi- mruknełam do siebie.

-No i tak zaczeliśmy sobie rozmawiać. Wkońcu się widzielismy przez ten otwór. Bez skojarzeń- sprostowała.

-Właśnie Saturnina- popatrzył na mnie ukradkiem Kapitan gdy wzruszyłam rękami.

-W godzinach obiadu wypuszczali nas z celi. Mieliśmy kilka godzin na świeżym powietrzu. Tam często gadaliśmy ze sobą. Czasem ode mnie dostał …-

-Bo się ktoś czasem nie zna na żartach- szepnąl do niej Harkness.

-Okazało się że w gronie pilnujących nas znalazł się ukochany kuzyneczek-

-Który?- podniosłam brew i rozmyślałam jakie asy mam w rodzinie- Flag?-

-Bingo- pstrykneła palcami.

-Ten cały Flag zrobił ze mnie i z reszty bandy tak zwany „Legion Samobójców”. Ale to już inna historia- dodał Boomerang.

-Jakich głupot się nie robi z miłości- zaśmiała się Velvet.

-No właśnie- kiwnął głowa- ja z tobą uciekłem- założył ręke na ręke cwano.

-No jeszcze mi powiedz że ten owłosiony australijski włamywacz jest twoim chłopem to poprosze Fran zeby mnie zastrzeliła swoim najlepszym towarem- wskazałam na czerwoną, która nie wiedziała o co biega- no ten ...Shangai, Sha … Szaszłyk? No jak się nazywa ta twoja spluwa!?-

-Shogun matole!- poprawiła mnie gdy nie ogarnełam.

-To Shogun czy Matole?- na moją odpowiedz już machneła ręką- w każdym bądz razie nie uciekniesz od odpowiedzi-

-Nie załapałaś po słowach „ty też lubisz brodatych”?- wzruszyła ramionami siostra.

-Najwyrażniej nie lubi- kiwnął głową Digger.

-Albo lubi ale nie potrafi się przyznać- popatrzyli na siebie znacząco. Załamałam się. Są tu kilka godzin a już załapali że mam spiny z Loganem. Mistrzowie.

-A jak w ogóle uciekliście?- spytałam gdy Digger przewiesił swoją ręke na ramieniu Velvet- gdzie z tą łapą?-

-Big sister się jednak o mnie dalej troszczy- ucieszyła się- spokojnie, jest niegroźny- kiwneła głową- a uciekłam normanie- wskazała na swoje obandażowane dłonie- moje ręce potrafią rozwalić mur-

-A spód dłoni?- spytałam gdy powoli je podniosła- pamietam że bardzo łatwo potrafiłaś się skaleczyć-

-I dalej tak jest. Dlatego je zabandażowałam-

-Kazałem jej zabandażować- wtrącił się Harkness gdy siostra najwyraźniej szczęśliwa że się o nią tak troszczy, pocałowała go namiętnie.

-Nie wiem jak wy, ale ja zaraz zwróce napój bogów. I już nie będzie wyglądał tak samo …-